Het verhaal van een onsuccesvolle digitale nomade
Het leek ideaal. De ene helft van de dag buiten op het platteland fysiek bezig zijn, de andere helft online geld verdienen met schrijven. Maar je weet het pas als je het probeert.
Help Finca Lónica aan ezels!
In de zomer van 2015 werkte ik voor het eerst met ezels en sindsdien heb ik een zwak voor deze prachtige dieren. Ik zou graag enkele ezels adopteren, maar dat is geen kleine verantwoordelijkheid. Bovendien kost een ezel in Spanje gemiddeld 600 euro per jaar. Geld waarvan ik nu nog niet weet hoe makkelijk ik dat straks kan missen. Dus wat heb ik bedacht? Er komen ezels als ik genoeg sponsors voor ze vind! Helpen jullie me?
In 2018 wordt het anders
Ik werkte het afgelopen halfjaar op 6 verschillende plekken als vrijwilliger. Hoewel het zwerven nog prima bevalt, ben ik het meedraaien in de huishoudens van anderen wel een beetje zat. En ik kan nog meer van Spanje gaan bekijken, maar Asturias heeft zich nou eenmaal gevestigd in mijn hoofd. Eigenlijk is er dus geen excuus meer om begin 2018 de volgende stap te zetten.
De sprong: het laatste halfjaar van 2017
Een halfjaar geleden nam ik ontslag van mijn kantoorbaan en vertrok naar Spanje. Ik liep 400 kilometer over de Camino del Norte, nam Spaanse les in Valencia en werkte op 6 verschillende plekken als vrijwilliger.
Het is einde-van-het-jaar-terugkijk-tijd. Welke dingen in mijn tijdelijke, nieuwe leven vond ik ontzettend gaaf en wat vond ik iets minder gaaf?
De bakens verzetten (deel 2)
Waar is toch die eenvoudige tijd gebleven dat ik op kantoor zat? Dat ik in het weekend een biertje dronk of een biertje brouwde en verder een beetje plannen maakte voor de besteding van mijn 22 vakantiedagen per jaar?
Maar nee, ik moest zo nodig mijn leven op de schop gooien. En nu zit ik bijna elke maand te bedenken in welke richting ik het zal bijsturen. Alsof mijn leven veranderd is in één grote live trial and error agile scrumshow.
De bakens verzetten (deel 1)
Je weet het pas als je het probeert, dat is al een tijd lang mijn motto hier. En nu blijkt maar weer eens dat dingen in de praktijk anders zijn dan bedacht. Ik ben aan het overwegen of ik op het gebied van inkomsten de koers zal verleggen. Het klinkt logisch om het beter te laten aansluiten bij de manier waarop ik wil leven. En ik heb ook al een idee. Benieuwd wat jullie daarvan vinden!
Zo ver zo goed, hoe verder?
Dat was een beetje een cliffhanger. Ik vond 3 maanden van huis een mooi moment om eens te kijken of ik alleen maar aan het genieten was, of dat mijn doel daadwerkelijk dichterbij kwam. En wat doe je als gaat zitten tussenevalueren? (Je ziet, ik heb het kantoorjargon nog niet helemaal kwijt.) Dan ga je kritisch zitten wezen. Ik tenminste.
Ben ik hier al 3 maanden vakantie aan het vieren? Had ik inmiddels niet al veel beter Spaans moeten spreken? Heb ik wel genoeg aandacht voor het tekstschrijf- en boekschrijfgedeelte? (Antwoord: nee.)
En om het nog een beetje dramatischer te maken: ik heb vanaf 26 oktober nergens om naartoe te gaan. Dat is al over 17 dagen. Over 2,5 week word ik om 12.00 uur uit een appartement in Valencia gezet en dan is het nomadenbestaan wel heel letterlijk geworden.
3 maanden van huis, zo ver zo goed
Vandaag ben ik 3 maanden van huis. Wat heb ik gedaan? Wat heb ik geleerd? Tijd om eens terug te kijken. Algemene conclusie: zo goed als elke dag was heerlijk. Het buiten zijn. En die vrijheid. Man, die vrijheid!
Grote plannen
Het gaat nu echt beginnen! Tadaa, mijn eerste werkplek als digitale nomade. Met een Asturiaans uitzicht, het regent hier al 2 dagen onafgebroken. Ik ben nu 4 weken in Spanje en ik vind het een heerlijk leven. Nu mijn laptop hier is, wordt het hopelijk nog mooier. Met nog meer betekenis.
Laat je angsten los (a trip down memory lane)
Ik las pas geleden een blogpost van mezelf terug uit juni 2015 en zag dat het zaadje van Project Lonica daar geplant is. Een leven kan best veel veranderen in 2 jaar tijd.