Door de keus om financiële zekerheden los te laten zit ik er niet gegarandeerd warmpjes bij later, mocht ik oud worden. Maar jij misschien ook wel niet. Het Nederlandse pensioenstelsel staat onder druk en de AOW wordt steeds minder betaalbaar. Het wordt tijd om op een andere manier naar pensioen en oud worden te gaan kijken: het hosselpensioen. Die van mij bestaat uit zes pijlers.
Rose van Verlossende Aflossers was benieuwd wat mijn zwerfleven kost. Wat gaf ik het afgelopen halfjaar uit? En waaraan?
De conclusie is dat mijn kosten hoger zijn dan ik van tevoren had bedacht en begroot. Waar dat aan ligt? Ik kan best wat dingen de schuld geven, maar de voornaamste reden is dat er een kleine hedonist in mij schuilt. De conclusie is ook dat het niet zoveel zegt.
Ik had gisteren een primeur. Ik was voor het eerst bij de BENL FIRE Meet Up. De wat? De Belgium-Netherlands Financially Independent Retire Early Meet Up. De wat? Een bijeenkomst met een stuk of 25 Belgische en Nederlandse bloggers en bloglezers die financiële onafhankelijkheid nastreven.
Was heel prettig om eens ‘onder mekaar’ te zijn. Interessante discussies gehad. Er ontstond ter plekke een Europese variant op het nogal Amerikaanse FIRE-principe.
Ik voelde me weleens een buitenbeentje in de blogcommunity waar ik onderdeel van ben geworden. Ik schrijf een stuk minder over besparen en financieel onafhankelijk worden dan de meeste andere bloggers die ik volg. Voor mij zijn dat slechts middelen. Het doel is een leven met meer voldoening en gelukkig zijn.
En wat zie ik nu? De hardcore finance bloggers komen mijn kant op! De definitie van financiële onafhankelijkheid (FO) blijkt voor hen ook niet meer zo zwart-wit.
Gisteren kwam de TED-talk van Rutger Bregman online. Zijn slotzin: ‘Armoede is geen gebrek aan karakter, het is een gebrek aan geld.’ Er gaat een overtuigend betoog aan vooraf, dat vraagt om een radicaal ander armoedebeleid in Nederland. Gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek naar de psychologie van schaarste.
Onlangs heb ik al mijn aandelen in de beleggingsfondsen van Triodos verkocht. Het deed wel een beetje pijn, maar het verschil in rendement met indexbeleggen was gewoon té groot. Over het ethische dilemma van beleggen.
Aan de financiële kant van Project Lonica is het sinds het nieuwe jaar saai geworden. Het is simpelweg sparen, sparen en sparen. En dus steeds een beetje van je geld zien verdampen in plaats van groeien.
Het vergt meer van mijn discipline dan ik had verwacht. Sparen is gewoon een beetje suf. En heel verstandig. Zucht.
Wat veel mensen tegen hebben op besparen is dat ze zich liever niet allerlei prettige dingen ontzeggen ‘voor later’. Want later komt misschien wel nooit. Een terechte gedachte. Het gaat natuurlijk om de balans.
Voor mij heeft het te maken met het bepalen van de waarde van dingen: waar geniet ik echt van en waar kan ik prima zonder? En hoe maak je iets goedkoper, zonder dat het minder wordt?
Af en toen ben ik echt een miep. Het besparen zit inmiddels zo in de genen dat ik last heb gekregen van gelduitgeefangst. Ik heb zojuist het astronomische bedrag van 459 euro uitgegeven en het zit me niet lekker.
Gevoelsmatig dan hè? Rationeel weet ik dat ik deze uitgave al vier maanden geleden had moeten doen.
Zo langzamerhand wordt het wel tijd om na te gaan denken over allerlei keuzes die ik voor mijn emigratie moet maken. Een daarvan is: wat doe ik met mijn huis?